Zastosowanie lasera w trakcie zabiegów stomatologicznych staje się obecnie standardem praktyki lekarza dentysty. W stomatologii najczęściej wykorzystuje się lasery biostymulacyjne o małej i średniej mocy.

Laseroterapia (biostymulacja laserowa) związana jest z reakcją tkanek na naświetlanie słabą wiązką laserową o długości fali świetlnej od 630 do 1100 nm, co odpowiada barwom od jaskrawej czerwieni do niewidzialnej podczerwieni. Działanie światła laserowego wywołuje efekt przeciwbólowy, przeciwzapalny oraz przyspiesza proces regeneracji kości. Lasery biostymulujące zwiększają okresowo poziom przeciwciał przez co przyspieszają proces gojenia tkanki zmienionej zapalnie. Ponadto laser biostymulacyjny powoduje obkurczenie naczyń krwionośnych oraz hamuje wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych, narastanie obrzęku w ostrej fazie zapalenia oraz formowania się ziarniny.

W następstwie działania światła laserowego dochodzi do szybszego powstawania krążenia obocznego i drenażu ognisk zapalnych drogą limfatyczną. Efektem tych procesów jest wchłanianie wysięku i zanikanie obrzęków.

Przed rozpoczęciem terapii laserowej należy wyeliminować wszystkie mechaniczne czynniki drażniące oraz przeprowadzić profesjonalną higienizację jamy ustnej.

Wykorzystanie lasera przed rozpoczęciem opracowywania ubytku próchnicowego podnosi u pacjenta próg bólu powodując, że zabieg jest mniej bolesny. Lasery stosuje się w leczeniu ropni przyzębnych, paradontopatiach obrzękach, opryszczce wargowej, zapaleniach miazgi oraz przewlekłych zapaleniach tkanki okołozębowej.